Jest jednym z najmłodszych tańców latynoamerykańskich pochodzenia kubańskiego, lecz stworzona przez Brytyjczyka. Gdy angielski nauczyciel tańca, Pierre Lavelle odwiedził Kubę zauważył, że kubańska rumba ma więcej różnych kroków niż tańczona w Europie. Kiedy wrócił do Wielkiej Brytanii stworzył z dodatkowych kroków kubańskiej rumby oddzielny taniec. Melodia cha – cha to połączenie ludowych rytmów kubańskich i jazzu.
Cha-cha-cha jako odrębny taniec została uznana w 1953 r., w 1957 roku po raz pierwszy zatańczono ją w Niemczech, ale jej reguły od tego czasu kilkukrotnie uległy zmianom. Przeważnie kroki wolne wykonuje się, podobnie jak w rumbie, na przeprostowanych kolanach, zaś kroki szybkie na rozluźnionych. Podstawowa technika taneczna cha-chy jest bardzo zbliżona do techniki rumby. Również wiele figur w cha-chy zostało zaadoptowanych z rumby.
Taniec ten składa się z około 20 podstawowych figur i opartych na nich niezliczonych wariacji. Wymaga silnej pracy nóg i bioder. Ruchy muszą być energiczne, wręcz zadziorne, ale nogi podczas tańca nie powinny wychodzić poza obrys ciała.
W swoim charakterze cha-cha-cha jest śmiała, wesoła i beztroska, a ponieważ jest tańcem dość łatwym do nauczenia, uznawana jest za taniec dla wszystkich: dla dzieci, młodzieży i dla dorosłych.
Na turniejach cha-cha tańczona jest jako drugi taniec latynoamerykański, a w kategorii par zawodowych jako pierwszy.
